لیست من

متن ترانه تصنیف مرغ سحر

متن ترانه تصنیف «افسانۀ عشق»

🗣 Homayoun Shajarian
🎵 Meye Eshgh
#HomayounShajarian

گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است

در مذهب ما باده حلال است ولیکن
در مذهب ما باده حلال است ولیکن

بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است

میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز

وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

از ننگ چه گویی از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است

وز نام چه پرسی وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است

حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی

کایام گل و یاسمن و عید صیام است

متن ترانه آواز «گناه عشق»

🗣 Homayoun Shajarian
🎵 Meye Eshgh
#HomayounShajarian

گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است

در مذهب ما باده حلال است ولیکن
در مذهب ما باده حلال است ولیکن

بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است

میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز

وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

از ننگ چه گویی از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است

وز نام چه پرسی وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کنج خرابات مقام است

حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
حافظ منشین بی می و معشوق زمانی

کایام گل و یاسمن و عید صیام است

متن ترانه چونی بی من

ای همدم روزگار چونی بی من؟/

ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/

من با رخ چون خزان زردم بی‌ تو/

تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/

ای زندگی تن و توانم همه تو/

جانی و دلی ای دل و جانم همه تو/

تو هستی من شدی از آنی همه من/

من نیست شدم در تو از آنم همه تو/

ای همدم روزگار چونی بی من؟/

ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/

من با رخ چون خزان زردم بی‌ تو/

تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/

عشقت به دلم درآمد و شاد برفت/

باز آمد و رخت خویش بنهاد برفت/

گفتم به تکلف دو سه روزی بنشین/

بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت/

ای همدم روزگار چونی بی من؟/

ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/

من با رخ چون خزان زردم بی‌ تو/

تو با رخ چون بهار چونی بی من؟/

ای در دل من میل و تمنا همه تو/

واندر سرِ من مایه ی سودا همه تو/

هرچند به روزگار در می نگرم/

هر چند به روزگار در می نگرم/

امروز همه تویی، امروز همه تویی و/

فردا همه تو، فردا همه تو/

ای همدم روزگار چونی بی من؟/

ای مونس و غمگسار چونی بی من؟/

من با رخ چون خزان زردم بی‌ تو/

تو با رخ چون بهار چونی بی من؟

متن ترانه در حصار شب

نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن/

نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن/

در این حصار جادویی روزگار بشکن/

نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن/

در این حصار جادویی روزگار بشکن/

تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه/

لب زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن/

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون/

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون/

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون/

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون/

به جنون صلابت صخره ی کوهسار بشکن/

تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه/

لب زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن/

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی/

تو خود آفتاب خود باش و طلسم کار بشکن/

بسرای تا که هستی که سرودنست بودن/

بسرای تا که هستی که سرودنست بودن/

به ترنمی، به ترنمی، دژ وحشت این دیار بشکن/

شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه/

شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه/

تو به آذرخشی این سایه ی دیوسار بشکن/

ز برون کسی نیاید چو به یاری تو اینجا/

تو ز خویشتن برون آ، سپه تتار بشکن/

ز برون کسی نیاید چو به یاری تو اینجا/

تو ز خویشتن برون آ، سپه تتار بشکن/

نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن