- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
عا
متن ترانه باید رفت
این کلید در برو هرچی ام دلت میخواد ببر
وقتی عشق میمیره بین دو نفر
باید رفت اما بی خبر
همه چی تموم تا اینجاشم زیادی آوردی دووم
آرامشم مهمتره از آبروم
میگذرم این بارم از آرزوم ...
فقط قول بده دیگه به این رابطه اصراری نداشته باشی
اگه منو دیدی یه جا باهام کاری نداشته باشی
فقط قول بده یادت نره که این جدا شدن خواست خودته
دلمو جا نذار کادوی تولدته
این خط و نشون میفته هواش از سر هر دومون
سر قولی که به خودت دادی بمون
نسوزه دیگه دلت به حالمون
گریه قدغن دست به کارای به فایده نزن
این دفعه نه تو مقصری نه من
همه چی روبراه میشه ظاهرا
فقط قول بده دیگه به این رابطه اصراری نداشته باشی
اگه منو دیدی یه جا باهام کاری نداشته باشی
فقط قول بده یادت نره که این جدا شدن خواست خودته
دلمو جا نذار کادوی تولدته
متن ترانه من خوابشو دیدم
من خوابش و دیدم یه روز بارونی
هوا ابری بود می بارید بارون
آدما شاد بودن دلا آباد بودن
حیونا خوشحال همه آزاد بودن
آدما همه مهربون بودن
لیلی و مجنون مثل جون بودن
خوابش و دیدم مادرا شاد بودن
چون بچه هاشون به عشق معتاد بودن
خوابش و دیدم پدرا شاد بودن
چون قهرمانی که بچشون می خواد بودن
خواب من خواب نبود مثل روز روشن بود
همه چیز زیبا بود باغ بود و گلشن
من خواب دیدم پس میشه یه روز دنیا هم عوض میشه
من خواب دیدم پس میشه یه روز دنیا هم عوض میشه
فرقی نمی کرد ندار و دارا لب خندون بودن تو تموم کارا
هیچ جایی جنگ نبود هیچ دلی سنگ نبود
هیچ پایی لنگ نبود اصلا تفنگ نبود
زندگی بود واسه همه انگاری زود
واسه همه خوشبختی جور میشد
غصه هاشون دور میشد
بارون که میزد عاشقا دیگه سیلون و ویلون چتر نبودن
عاشقا بوی بارون و میدادن آدما دنبال عطر نبودن
خواب من خواب نبود مثل روز روشن بود
همه چیز زیبا بود باغ بود و گلشن
من خواب دیدم پس میشه یه روز دنیا هم عوض میشه
من خواب دیدم پس میشه یه روز دنیا هم عوض میشه
متن ترانه نشدیم
بخند بازم، بخند بازم، بخند و خنده هات از غصه مون کم شه
نمی دونم، با این خنده ت، شاید این روزگار وحشی آدم شه
من یه خنده م که می خونم، من یه دیوونه ام که می دونم
من صدای گریه ی نسلی شدم، که داره می خنده و داغونه
انقدر اشک واسه نداشته هاش ریخته که عاشق ترنم بارونه
بخند بازم، بخند بازم، بخند و خنده هات از غصه مون کم شه
نمی دونم، با این خنده ت، شاید این روزگار وحشی آدم شه
بخند بازم، بخند بازم، بخند و خنده هات از غصه مون کم شه
نمی دونم، با این خنده ت، شاید این روزگار وحشی آدم شه
نسل من با لگد، پدر از خواب پرید
اما باز روز پدر رفت و جوراب خرید
نسلی که سیلی خورد از همه معلماش
اما هیشکی رنگ اشکاشو ندید
ما که بنگی نشدیم، سیخ و سنگی نشدیم
حال ما خوبه همه، ما مافنگی نشدیم
نسل من عاشق پوسترای رنگی بود و
خواب می دید براش هدیه یه ساز آوردن
یکی جفت پا می پرید توو رویات
پاشو اسکل کپسول گاز آوردن
چه میشه کرد، دنیا رو، هی داریم خالی می بندیم
با چش باز اشک می ریزیم، با چش بسته می خندیم
بخند بازم، بخند بازم، بخند و خنده هات از غصه مون کم شه
نمی دونم، با این خنده ت، شاید این روزگار وحشی آدم شه
بخند بازم، بخند بازم، بخند و خنده هات از غصه مون کم شه
نمی دونم، با این خنده ت، شاید این روزگار وحشی آدم شه
یادمون داده بودن، دخترا بادکنکن، هیشکی یادمون نداد، که چرا می ترکن
یادمون داده بودن پسرا شیرن، کسی یادمون نداد چرا دلگیرن
زیر درخت آلبالو، شادیمون و گم کردیم
گریه به حال خودمون خنده به مردم کردیم
عمو زنجیر باف، چشامون و میبندیم
تو پشت کوه بنداز، ما بازم می خندیم
بخند بخند بازم، بخند بازم، بخند و خنده هات از غصه مون کم شه
نمی دونم، با این خنده ت، شاید این روزگار وحشی آدم شه
بخند بازم، بخند بازم، بخند و خنده هات از غصه مون کم شه
نمی دونم، با این خنده ت، شاید این روزگار وحشی آدم شه
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
- ★★
شما اولین نظر را بنویسید.